εφηβεία

 το θαύμα …………………… και ο φόβος …………………………

Μία δύσκολη περίοδος της ζωής του ανθρώπου, είναι η εφηβεία. Την μία μέρα είσαι παιδί, χαρούμενο, γελαστό και  ξένοιαστο  και την άλλη μέρα, σαν κύμα κακοκαιρίας, απελευθερώνεται τόση ενέργεια που δεν ξέρεις τι να την κάνεις και πώς να συμπεριφερθείς.

Τη μια μέρα είσαι υπάκουο και υπομονετικό  παιδάκι και την άλλη μέρα σε ενοχλούν οι πάντες και τα πάντα και δεν δέχεσαι κουβέντα. Η διάθεση  αλλάζει. Το λεξιλόγιο αλλάζει, υπάρχει παράξενη και αδέξια συμπεριφορά.

Εφηβεία είναι μια μεταβατική περίοδος στη ζωή κάθε ανθρώπου. Κατά την εφηβεία τίποτα δεν μένει στην ουσία στη θέση του. Το άτομο αλλάζει εσωτερικά και εξωτερικά.

Απελευθερώνεται τόση ενέργεια που το παιδί δεν ξέρει πώς να τη διαχειριστεί.

Να προσθέσουμε  εδώ την ανάγκη που δημιουργείται εσωτερικά για ανεξαρτητοποίηση, απόκτηση αυτονομίας και ταυτότητας, τις προσδοκίες   από το ίδιο το παιδί και το περιβάλλον του για κοινωνική επιτυχία.

 Εργαλεία χρήσιμα κατά  την περίοδο της εφηβείας είναι:

Το παιδί να έχει υπομονή, προσοχή, αγάπη, αυτογνωσία, να μπορεί να χειρίζεται τις απογοητεύσεις και τις συγκρούσεις, να αρχίσει να γίνεται υπεύθυνο άτομο να  παίρνει το μάθημα που του δίνει η κάθε εμπειρία στη ζωή.

Να μπορεί να  επικοινωνεί με τους γονείς του. Να μιλάει  για τους φόβους του, τις ανασφάλειές του, τα σχέδιά του για το μέλλον. Να κατευθύνει  την  ενέργειά του σε σωματική άσκηση, χειρονακτική εργασία, εθελοντισμό.

Οι γονείς  να μπορούν να ακούσουν το παιδί χωρίς  να βγάζουν τους δικούς τους φόβους, τις δικές τους ανασφάλειες, τις δικές τους αγωνίες. Χωρίς  να το κρίνουν και να του δίνουν συνέχεια συμβουλές. Να υπάρχει αγάπη, αποδοχή της αξίας του εφήβου. Να μη ξεχνούν τα δικά τους  εφηβικά χρόνια. Να είναι δίπλα στα παιδιά τους ευέλικτοι, ειλικρινείς, ξεκάθαροι βοηθοί και οδηγοί .Να έχουν την δύναμη και τη θέληση να δημιουργήσουν το χώρο και τις προϋποθέσεις ώστε να μπορέσει ο έφηβος να απλώσει τα φτερά του, να μεγαλώσει, να μπει στον κόσμο των ενηλίκων χωρίς ανοιχτές πληγές, χωρίς προβλήματα.

Να δώσουν χώρο και χρόνο στον έφηβο να δημιουργήσει την δική του προσωπικότητα.

Το τέλος του ταξιδιού τελειώνει με επιτυχία όταν  ο έφηβος ξέρει να χειρίζεται την εξάρτηση, την ανεξαρτησία του, την αλληλεξάρτηση. Όταν έχει αυτοεκτίμηση, όταν ξέρει τα όριά του, όταν επικοινωνεί σωστά, αναλαμβάνει ευθύνες και ρισκάρει για το νέο, για το άγνωστο.

Ελένη Παπακωνσταντίνου