Ισορροπία

Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη ισορροπία;

Εγώ θυμάμαι που έβλεπα μια παράσταση και ένας άντρας που ήταν υποτίθεται ταχυδρόμος, με τον σάκο περασμένο στους ώμους , έκανε ποδήλατο επάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Ισορροπούσε και έκανε ποδήλατο επάνω στο σκοινί;

Απίθανο. Μου κοβόταν η αναπνοή ακόμα και που το έβλεπα. Έλεγα τώρα θα πέσει…τώρα θα πέσει.

Τι έκανε αυτόν τον άνθρωπο να μπορεί να ισορροπεί με τόση τελειότητα. Τι σκεφτόταν εκείνη την ώρα που έκανε την παράσταση; φοβόταν; είχε αγωνία; Είχε άγχος;

Ερωτήσεις που υπήρχαν στο δικό μου μυαλό όλη την ώρα που έβλεπα την παράσταση.

Ένα ουφ ένιωσα να βγαίνει από μέσα μου την ώρα που κατέβηκε.

Σκεφτόμουν πολλές μέρες εκείνη την παράσταση και προσπαθούσα  να φανταστώ τον εαυτό μου στη θέση του. Τι ικανότητες, τι προσόντα  είχε ο άνθρωπος αυτός.

Πρώτα απ’ όλα  θα πρέπει να ήταν συγκεντρωμένος απόλυτα σε αυτό που έκανε. Δεν μπορεί δηλαδή ενώ ήταν επάνω στο σχοινί να σκεφτόταν, πρέπει να πάω το αυτοκίνητο για επισκευή, ή που να πάω φέτος το καλοκαίρι διακοπές.

Το σώμα του θα πρέπει να ήταν έτσι γυμνασμένο  και πειθαρχημένο που να μπορεί να το ελέγχει ο νους σε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου. Αποκλείεται μια φωνή να έλεγε συνέχεια μέσα του, τώρα θα πέσω, τώρα θα πέσω ή πώς βαριέμαι τώρα που το κάνω αυτό.

Η αναπνοή του θα ήταν  κανονική και με τον κατάλληλο ρυθμό , ούτε γρήγορη, όπως όταν τρέχουμε ή έχουμε αγωνία, ούτε πολύ αργή , όπως όταν είμαστε τελείως χαλαρωμένοι ή έτοιμοι να κοιμηθούμε. Και βέβαια όλα αυτά για να τα πετύχει πόση εξάσκηση θα έκανε, και για πόσον καιρό.

Μα θα μου πεις σχοινοβάτης θα θέλω να γίνω εγώ και μου τα λες όλα αυτά;

Αν σκεφτούμε την καθημερινή μας ζωή και την φανταστούμε σαν ένα εκκρεμές, πόσες φορές είμαστε σε ισορροπία και πόσες φορές είμαστε κολλημένοι για πολύ  καιρό πότε στο ένα ή πότε στο άλλο άκρο για να μην πω ότι τις περισσότερες μέρες  πάμε πέρα δώθε .

Πόσες φορές κάνουμε μια δουλειά, και το μυαλό είναι αλλού και σκέφτεται εντελώς διαφορετικά πράγματα, πόσες φορές είμαστε κολλημένοι σε αγωνίες χωρίς να παίρνουμε μία απόφαση, σε φοβίες και δεν τολμούμε να βγούμε απ’ αυτές, σε  πεποιθήσεις που μας κρατάνε πίσω .

Πόσες φορές θα είχε πέσει  ο σχοινοβάτης αν μέσα του δεν ήταν σε ισορροπία ;

Κοίταξε, άκου, δώσε προσοχή σε κάθε είδους ταλάντωση που δημιουργείται μέσα σου όταν κάνεις κάτι σε υπερβολή ή ελάχιστα σε κάθε πράγμα ή δραστηριότητα όπως το φαγητό, το ποτό, η  άσκηση, η  επικοινωνία, οι  σκέψεις, οι επιθυμίες.

Ελένη Παπακωνσταντίνου