Ο ρυθμός της φύσης

Άρχισε να βρέχει προχθές  και άκουγα τους περισσότερους να παραπονιούνται , να έχουν νεύρα, να έχουν μια έκφραση θλίψης, επειδή έβρεχε. Επειδή άλλαξε ο καιρός, ενώ πριν από λίγες μέρες παραπονιόταν για τη ζέστη που έχει ακόμα Οκτώβρη μήνα.

Σήμερα θα βρέχει, αύριο θα βγάλει ήλιο, μεθαύριο θα χιονίσει, θα έχει συννεφιά. Έτσι είναι η φύση. Μήπως μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξεις τον καιρό;

Η φύση ακολουθεί τον κύκλο άνοιξη-καλοκαίρι-φθινόπωρο-χειμώνας με φυσικότητα και αγάπη, χωρίς αντίσταση, χωρίς παράπονα, χωρίς αγωνίες.

Οι αλλαγές των εποχών μας διδάσκουν τις αλλαγές που γίνονται και στη δική μας τη ζωή και πότε έχει βαρυχειμωνιά, πότε λιακάδα, πότε φυσά δροσερό αεράκι, πότε η αύρα χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά μας.

Η αλλαγή είναι μέρος της ζωής μας. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, το σώμα μας, οι σκέψεις μας αλλάζουν. Αν γυρίσουμε πίσω, τότε που ήμασταν παιδιά και ακόμα πιο πριν το μωράκι γίνεται παιδί, το παιδί έφηβος, ο έφηβος ενήλικας.

Οι περισσότεροι όμως από εμάς θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο, τις συνήθειές μας, οπότε όταν κάτι γύρω μας αλλάζει, την αλλαγή αυτή την νoιώθουμε σαν ευλογία ή σαν κατάρα, ανάλογα με τις επιθυμίες μας ή  τις πεποιθήσεις μας.

Η κυκλικότητα των εποχών μας θυμίζει ότι όπως αλλάζουν οι εποχές έτσι θα πρέπει να κάνουμε και μείς. Οι παλιές μας συνήθειες και πεποιθήσεις δεν είναι απαραίτητο να μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή. Ότι το παρελθόν μας δεν είναι απαραίτητο να είναι και το μέλλον μας. Μας μαθαίνει πότε χρειάζεται να δράσουμε και πότε να παραμείνουμε απαθείς, πότε να εργαστούμε και πότε να αναπαυθούμε, πότε να μιλήσουμε και πότε να σιωπήσουμε, πότε να σπείρουμε και πότε να θερίσουμε.

Ακολούθα τον ρυθμό της φύσης.

Δέξου τον χειμώνα με την ίδια αγάπη που καλωσορίζεις  την άνοιξη.

Ελένη Παπακωνσταντίνου