μάθε παιδί μου γράμματα

Μάθε παιδί  μου γράμματα

με φωνές……………………………. με στριγκλιές………………………….. με απειλές…………. με τιμωρίες ……………  με καυγάδες……………………… με υστερίες ………………………… με απειλές του τύπου, θα το πω στον μπαμπά μόλις γυρίσει από τη δουλειά, ή θα φύγω δεν αντέχω άλλο……………… με  κλάματα ………………..με ξύλο.………………………… Α!  ξέχασα, το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο…………………………………………………….

Ή με αδιαφορία……………… με ειρωνείες………………………. κοροϊδεύοντας…………………………… αλλά και υποσχέσεις…………………………… θα σου πάρω το παιχνίδι που ζήτησες ή το κινητό που έχει ο φίλο σου……………………………….

Ή γιατί συμβαίνει  αυτό, το παιδί δεν είναι καλά...................................είναι τρελό......................

είναι υπερκινητικό…………………………..χρειάζεται ψυχολόγο..............................................

χρειάζεται ηρεμιστικά …………….

Σε μερικά σπίτια από τη μέρα που άρχισε το σχολείο, άρχισε μαζί και ένας μικρός πόλεμος μεταξύ των γονιών και των παιδιών σε σχέση με το διάβασμα.

Από την ανεμελιά του καλοκαιριού, στο σχολείο. Από το παιχνίδι στις υποχρεώσεις. Από τις ξέγνοιαστες μέρες, στην καθημερινή έννοια του σχολείου.

Τα παιδιά είναι οι πιο βαριά εργαζόμενοι άνθρωποι αν σκεφτούμε ότι ξυπνούν από τις 7,30

το πρωί ή τις 6,30 πολλές φορές για να πάνε στο σχολείο, να γυρίσουν σπίτι, να φάνε τρεχάλα, να καθίσουν αμέσως να διαβάσουν γιατί  μετά  έχει αγγλικά, μετά καράτε, μετά μπαλέτο, μετά κολυμβητήριο, μετά τρεχάλα για φαί και ύπνο χωρίς μια ανάσα, μια αγκαλιά, ένα πώς νοιώθεις; κουράστηκες; αγχώθηκες; φοβάσαι; έχεις φίλους;  σ’αγαπάνε; χωρίς ένα παιχνίδι με άλλα παιδιά γιατί και το σαββατοκύριακο έχουμε μπάσκετ με την ομάδα ή και γω δεν ξέρω τι άλλο  να μάθουν τα παιδιά  για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι αύριο στην κοινωνία.

Πώς είναι δυνατόν να προετοιμάζω έναν πολίτη του αύριο, όταν σήμερα σαν γονιός δεν τον σέβομαι; Όταν κάθομαι από πάνω του σαν μπαμπούλας και φωνάζω υστερικά να διαβάσει, να κάνει καλύτερα γράμματα, να κάνει γρήγορα γιατί η ώρα περνάει και πρέπει να πάμε αγγλικά.

Πώς προετοιμάζω έναν ώριμο ενήλικα όταν σαν γονιός συμπεριφέρομαι ανώριμα;

Ποιά είναι η δική μου εκπαίδευση σε σχέση με το πώς μεγαλώνουν ένα παιδί;

Τι τρόπους χρησιμοποιώ για να βάλω όρια και πειθαρχία πρώτα στον εαυτό μου και μετά στον άνθρωπο που είναι το παιδί μου;

Πόσο εκτιμώ, αγαπώ και σέβομαι εγώ τον εαυτό μου όταν συμπεριφέρομαι με άσχημο τρόπο στο παιδί μου;

Με τι θεμέλια χτίζω τις βάσεις για να δημιουργηθεί ο χαρακτήρας του;

Όταν φυτεύω ένα λουλούδι προσέχω να έχει καλό χώμα και να το ποτίζω συχνά για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί. Όταν μαγειρεύω ένα φαγητό διαλέγω τα πιο αγνά υλικά  και μια ωραία συνταγή για να γίνει το φαγητό μου νόστιμο. Όταν μεγαλώνω ένα παιδί  και

θέλω να λέγομαι γονιός , επιλέγω  την  φροντίδα, την υπομονή, τη γνώση, τον σεβασμό, την ηρεμία, την αυτοεκτίμηση. Επιλέγω την αγάπη.

Ελένη Παπακωνσταντίνου