άνοιξη

Άνοιξη. Η πιο όμορφη εποχή. Με τη γη να ξαναζωντανεύει. Τα λουλούδια να ανθίζουν.

Πανέμορφα. Χαρά Θεού. Ο κήπος στο εξοχικό να μοσχομυρίζει.

Χρειάστηκε βέβαια δυο σαββατοκύριακα να καθαρίσουμε, να σκαλίσουμε, να ξεβοτανίσουμε.

Όταν πήγαμε το προηγούμενο  σαββατοκύριακο δεν ξέραμε από πού να αρχίσουμε.

Λουλούδια, αγριόχορτα, και ζιζάνια όλα ένα. Απελπιστήκαμε.  Η δουλειά μας φαινόταν βουνό.

Μετά σιγά- σιγά  χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα εργαλεία , με αγάπη και υπομονή

αρχίσαμε να ξεριζώνουμε τα παράσιτα, να σκαλίζουμε και να ποτίζουμε την τριανταφυλλιά,

το αγιόκλημα, την πασχαλιά.

Βγάλαμε τα αγριόχορτα  που φύτρωσαν γύρω από  τις ελιές, από την αμυγδαλιά από την αχλαδιά. Κάναμε πραγματικά πολύ καλή δουλειά. Εκεί που δυσκολευτήκαμε πραγματικά ήτανε να μπορέσουμε να περιορίσουμε τον κισσό. Ο κισσός είναι ωραίο φυτό για φράχτης, απλώνεται όμως όπου μπορεί και σκαρφαλώνει σε όποιο δέντρο βρίσκεται δίπλα του.

Έχει τόση δύναμη μέσα του που νομίζεις πως θέλει να κυριαρχήσει σε όλον τον κήπο.

Καθώς καθάριζα  θυμήθηκα το μικρό πρίγκιπα του Αντουάν Εξυπερύ που γράφει

για τα μπαο μπάμπ.

 ‘’Τα μπαομπάμπ ανήκουν στα κακά φυτά. Αν ασχοληθείς  μαζί τους  πολύ αργά , δεν μπορείς ποτέ να τα ξεριζώσεις και να απαλλαγείς απ’ αυτά. Είναι ζήτημα

πειθαρχίας λέει ο μικρός πρίγκιπας. Όταν τελειώσει κανείς την πρωινή του τουαλέτα, πρέπει να κάνει με επιμέλεια την  τουαλέτα του πλανήτη. Πρέπει αν μην παραλείπει να ξεριζώνει τακτικά τα μπαομπάμπ, από τη στιγμή που θα τα ξεχωρίσει από τις τριανταφυλλιές, με τις οποίες μοιάζουν πάρα πολύ, όταν είναι πολύ μικρά. Είναι μια εργασία πολύ βαρετή, μα εύκολη.’’

Πόσα μπαομπάμπ έχουμε μέσα στο μυαλό μας, μέσα στη ζωή μας που μας χαλάνε την

καθημερινότητα και τη ζωή μας ολόκληρη;

Πόσο πειθαρχημένοι είμαστε για να μπορούμε να καθαρίζουμε σε καθημερινή βάση ότι αρνητικό  έρχεται στη ζωή μας;

Εάν με μεγάλη επιμέλεια καθαρίζω τον κήπο και το σπίτι για να καλοδεχτώ  την άνοιξη, πόση καθαριότητα χρειάζεται να κάνω μέσα μου, για να απαλλαγώ από τις αρνητικές σκέψεις και συμπεριφορές;

Είναι καιρός , πιστεύω, να αρχίσουμε να αγαπάμε και να προσέχουμε τον εσωτερικό μας κήπο που είναι ο εαυτός μας. Ό,τι ακριβό  και πολύτιμο έχουμε.

Καλή άνοιξη.

Ελένη Παπακωνσταντίνου