Πίστη

Ένας νεαρός καλλιτέχνης από το Κάνσας Σίτι προσπαθούσε να πραγματοποιήσει το όνειρό του, που ήταν να κερδίζει το ψωμί του σχεδιάζοντας καρτούν. Σε όσες εφημερίδες πήγε για να ζητήσει δουλειά τον απέρριψαν  λέγοντάς του :  «Ξέχνα το . Δεν έχεις ταλέντο… βρες κάτι άλλο να κάνεις.» Η μια απόρριψη ακολουθούσε την άλλη μέχρι που μια μέρα βρέθηκε σε ένα παλιό και ετοιμόρροπο γκαράζ γεμάτο ποντίκια, χωρίς δεκάρα και χωρίς ελπίδα.

Όπως είχε άφθονο χρόνο στη διάθεσή του άρχισε να σκιτσάρει το γκαράζ και τα ποντίκια του. Τα μικρά πλάσματα τον γοήτευαν και κατά ένα περίεργο τρόπο ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με ένα από αυτά, με ένα μικρό ποντικάκι.

Ο άνθρωπος δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τότε πόσο σημαντική θα γινόταν εκείνη η σχέση για κείνον. Το όνομα του ανθρώπου ήταν Ουόλτ  Ντίσνεϊ. Τα ο όνομα του ποντικιού αποδείχτηκε οτι ήταν Μίκι και ο Ουόλτ με το Μίκι έγιναν οι δύο πιο πετυχημένοι διασκεδαστές στον κόσμο φέρνοντας την ευτυχία και τη χαρά σε αναρίθμητα παιδιά.

Αν ο Ντίσνεϊ τα παρατούσε όταν τον απέρριψαν από τις εφημερίδες ίσως να ακολουθούσε άλλη καριέρα και το όνειρό του θα χανόταν. Ο Ντίσνεϊ όμως είχε αρκετή πίστη στον εαυτό του για να συνεχίσει και πιστεύοντάς το έκανε  μια ακόμα μεγαλύτερη ανακάλυψη: Οι απεριόριστες δυνατότητες του Θεού βρίσκονται παντού και η επιτυχία είναι πάντοτε εφικτή, ακόμα κι αν ο δρόμος φαίνεται να είναι αδιέξοδος.

Alan Choen

από το βιβλίο " οι δράκοι δε ζούν πια εδώ"