28 Σεπτεμβρίου 2010

Να τολμήσω; Λες να τα καταφέρω;


Να τολμήσω; Λες να τα καταφέρω;
Δεν θα τα καταφέρω. Είμαι ανίκανος για κάτι τέτοιο… Ποτέ δεν έχω πετύχει κάτι τόσο σπουδαίο!

Πόσοι από μας κάνουν τέτοιες μαύρες σκέψεις και κατακλύζονται από το φόβο της αποτυχίας μπροστά στις δοκιμασίες;
Πως μπορεί κάποιος  να ξαναβρεί την  αυτοπεποίθησή του;

Είναι φορές που  μπορεί κάποιος να νοιώσει  ανίκανος να ανταποκριθεί  στις προκλήσεις της ζωής. Η αυτοαμφισβήτηση τον κρατάει δεμένο με καταστάσεις που δεν τον ικανοποιούν γιατί δεν πιστεύει ότι μπορεί να ολοκληρώσει με επιτυχία κάτι που θα ξεκινήσει. Έτσι ακινητοποιείται και βαλτώνει.

Το σίγουρο είναι ότι δε γεννηθήκαμε αμφισβητώντας τον εαυτό μας. Αυτό είναι επίκτητο χαρακτηριστικό. Με απλά λόγια δηλαδή, μας το μαθαίνουν οι άλλοι. Γονείς, μεγαλύτερα αδέλφια, στενοί συγγενείς, δάσκαλοι, συμμαθητές, με την υπερπροστασία, την κριτική , την απαιτητικότητα, την απουσία αναγνώρισης, αποδοχής, την αγάπη υπό όρους.

Το καλό όμως είναι  ότι η αυτοπεποίθηση είναι ένα χαρακτηριστικό που χτίζεται και αυτό σημαίνει ότι είναι στο χέρι μας να την αναπτύξουμε!

Ας μη σταθούμε λοιπόν στο ποιος και στο γιατί. Πιθανότατα γιατί δεν το έμαθαν ούτε και οι ίδιοι και δεν είχαν και δεν ήξεραν πώς να το κάνουν. Συνεπώς «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος ».

Η ευθύνη του εαυτού μας είναι στα χέρια μας. Και η δύναμη είναι στα χέρια μας. Δεν την παραχωρούμε σε κανέναν και δεν κρυβόμαστε πίσω από κανένα. Το παρελθόν μας διδάσκει και το παρόν μας ανοίγει το πεδίο δημιουργίας.
Τώρα μπορούμε να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας εμείς, για να χρησιμοποιήσουμε όλους τους πόρους μας και να υλοποιήσουμε τα σχέδιά μας !

Ελένη Καψή

Δεν υπάρχουν σχόλια: