Με αγάπη

Το κέφι, η χαρά ,η αισιοδοξία , ο  ενθουσιάσμος  είναι  καταστάσεις
που δημιουργούνται εσωτερικά, είναι δηλαδή προσωπική υπόθεση και
 δεν έχει να κάνει καθόλου με το περιβάλλον  που  ζω, με τις εξωτερικές
συνθήκες.

 Από  άγνοια  πολλές φορές  πιστεύω  ότι η διάθεσή μου εξαρτάται από το
 πώς θα μου μιλήσουν ή από το πώς θα μου συμπεριφερθούν οι γύρω μου.
Όποιοι και να είναι αυτοί. Γονείς, σύζυγος, σύντροφος, παιδιά , φίλοι κλπ.

Αν το δω από αυτή τη θέση θα καταλάβω ότι είμαι υπεύθυνη για τη χαρά μου,
τη λύπη μου, το κέφι μου , την ακεφιά μου , την αισιοδοξία μου, την απαισιοδοξία μου .

Από τις πεποιθήσεις που έχω, από τις ανάγκες μου, από τα όνειρα που έχω κάνει
για τη ζωή μου, από τα θέλω μου , τα μπορώ  και τα αξίζω δημιουργείται
και η ανάλογη  διάθεση  που έχω  στην κάθε στιγμή μου, την κάθε μέρα μου.

Είμαι σε μια κατάσταση ακεφιάς;

Ας  σταματήσω λίγο αυτό που κάνω για να ρωτήσω τον εαυτό ειλικρινά να
μου πει τι είναι αυτό που επιτρέπω και με φέρνει σ’ αυτή την κατάσταση.
Σε ποιούς επιτρέπω να κινούν τα δικά μου νήματα. Να ελέγχουν τη διάθεσή μου.

Αν δεν μπορώ να βρω την απάντηση, αν ακόμα δεν είμαι έτοιμη να δω το θέμα,
επιλέγω συνειδητά να βγω απ’ αυτήν την κατάσταση και κάνω κάτι ώστε
να έχω την διάθεση που επιθυμώ. Έτσι απλά και χωρίς πολλές σκέψεις.

Μόνο με αγάπη. Αγάπη για μένα .

Ελένη Παπακωνσταντίνου