26 Δεκεμβρίου 2010

ευχές

Καλές γιορτές σε όλους μας  με αγάπη φανερή και εκδηλωμένη!

Νοιώθω πως το μόνο που χρειαζόμαστε οπωσδήποτε για να περάσουμε καλά και να χαρούμε είναι να δείξουμε την  αγάπη μας και στον εαυτό μας και τους αγαπημένους  ανθρώπους μας, είτε είναι φίλοι είτε συγγενείς είτε ο γείτονας που μας στάθηκε στην τελευταία πλημμύρα.

Κυρίως  τα Χριστούγεννα  που θεωρούνται η κατεξοχήν οικογενειακή γιορτή,  ακόμη και οι πιο ανεξάρτητοι από εμάς αναζητούν την ζεστασιά και τη θαλπωρή των αγαπημένων προσώπων τους.
Είναι καλό να αναγνωρίσουμε αυτή μας την ανάγκη και μέσα από αυτήν να νοιώσουμε  και τους άλλους ανθρώπους.
Δες τη χαρά και το χαμόγελο των αγαπημένων σου όταν σε βλέπουν μπροστά τους και φωτίζεται το πρόσωπό τους γιατί τους κάνεις το αναπάντεχο δώρο της παρουσίας σου.
Χαίρονται  που είσαι μαζί τους, που μπορείτε να κοιταχθείτε στα μάτια, να αγγιχθείτε!
Τι πολυτιμότερο δώρο μπορείς να κάνεις από την αίσθηση «του αξίζεις, είσαι σημαντικός για μένα  και γι ΄ αυτό είμαι εδώ»;

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια ο υπερκαταναλωτισμός μας είχε ξεγελάσει. Τον αφήσαμε να κλέψει λίγο από την ανθρωπιά μας, τη ζεστασιά μας.
Τι αξία έχει ένα καινούριο ψυγείο για μια μάνα που στερείται το γιο της ακόμα και τις γιορτινές αυτές μέρες; Αν τη ρωτούσες πιθανότατα θα σου έλεγε « ας μπορούσα να τον βλέπω  πιο συχνά, και δεν ήθελα τίποτα. Μου φτάνουν όσα έχω».

Πόσο  χαίρεται η εξάχρονη κορούλα όταν έχει την ευκαιρία να βγει βόλτα στο πάρκο με τους γονείς της και βλέπει όλη την αγάπη και το καμάρι στα  μάτια τους, σε κάθε κουβέντα, σε κάθε τσαχπινιά, και ο μπαμπάς της εξηγεί τα χίλια δυο πράγματα που γνωρίζει για τα ζωάκια  ή για τα αγαπημένα της λουλούδια; Ας βγούμε έξω να ρωτήσουμε «πόσα παιδιά θα άλλαζαν την Νο 102 κουκλίτσα  ή τηλεκατευθυνόμενο 17 για μια τέτοια βόλτα; Αν έπρεπε να  διαλέξουν, Όλα! θα την άλλαζαν όλα!
Πόσοι άνθρωποι ακόμα και ενήλικες πλέον κουβαλάνε την απογοήτευση για τις  γιορτές που δεν είχαν τους γονείς τους κοντά; Την απόρριψη που ίσως ένοιωθαν κοιτώντας τις  εξέδρες μη βρίσκοντας ανάμεσα στο πλήθος και τους δικούς τους αγαπημένους να είναι εκεί για να τους ενθαρρύνουν ή να τους επευφημήσουν; Και όμως ίσως είχαν για δώρο τη μηχανή που ζητούσαν τόσο καιρό. Αλλά δε γιάτρεψε την πληγή…
Πόσοι γονείς δεν ελπίζουν ότι τώρα στις διακοπές θα δουν επιτέλους τα παιδιά τους ή τα εγγονάκια τους και το μόνο που τους μένει είναι μια επίσκεψη στα βιαστικά και ένα μεγάλο κουτί;

Ο καθένας μας έχει το δικό του μοναδικό τρόπο να φανερώνει τις αλήθειες του και τα συναισθήματά του. Ας είναι αυτές τις γιορτές να  εκφράσουμε την αλήθεια μας, να προσφέρουμε τα δώρα μας, όποια και αν είναι αυτά μικρά ή μεγάλα, με αγάπη!

Με μικρές αλλαγές στο χρόνο, το ρυθμό μας, τον τρόπο που εκδηλώνουμε την αγάπη μας μπορούμε να κάνουμε τα  μεγάλα θαύματα  της ζωής μας!

Ελένη Καψή

24 Δεκεμβρίου 2010

ευχές

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Από το πρωί στο ραδιόφωνο παίζει Χριστουγεννιάτικα
τραγούδια. Γλυκές μελωδίες που αγκαλιάζουν το πνεύμα
μαλακώνουν την ψυχή, ανοίγουν την καρδιά.
Τα Χριστούγεννα η ψυχή αναζητά το μικρό παιδάκι
που όλοι έχουμε μέσα μας. Αφήνουμε για λίγο τις
έννοιες   και επιτρέπουμε  στον εαυτό να χαρεί. Να νοιώσει
όμορφα συναισθήματα, να δώσει και να πάρει αγάπη.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων δίνει το σύνθημα και
όλα αρχίζουν να φαντάζουν διαφορετικά. Έχουν  άλλο
χρώμα άλλη λάμψη.

Η ελπίδα, τα όνειρα, η χαρά , το γέλιο, η προσμονή , η πίστη
φέρνουν το δικό τους χρώμα . Σκορπίζει στην ατμόσφαιρα και
η μαγεία των Χριστουγέννων τυλίγει τα πάντα γύρω.

Να είστε όλοι καλά

Ελένη Παπακωνσταντίνου

14 Δεκεμβρίου 2010

λέξεις......

Λέξεις……………
Λέξεις που σκέφτομαι………………
Λέξεις που είπα…………… που θα ήθελα να πω…………
Λέξεις που δεν μπορώ να πω…………………………………
Που δεν μπορώ να σκεφτώ……………………………………

Λέξεις που όταν έχουν μέσα τους αγάπη  φέρνουν τη χαρά, την ευτυχία πρώτα σε μένα
Και  μετά σ’ αυτόν που απευθύνονται.
Λέξεις που όταν λέγονται χωρίς υπευθυνότητα μπορούν να πληγώσουν, να στεναχωρήσουν
να θυμώσουν, να  καταστρέψουν.

Οι λέξεις είναι δύναμη. Είναι  ενέργεια. Είναι τα εργαλεία που έχω για να επικοινωνήσω,
να σκεφτώ, να δημιουργήσω τα γεγονότα στη ζωή μου.

Είναι το πιο δυνατό εργαλείο που έχω αλλά σαν το μαχαίρι με τις δύο λεπίδες, οι λέξεις
μπορούν να δημιουργήσουν τα πιο σπουδαία γεγονότα αλλά και να καταστρέψουν οτιδήποτε
υπάρχει στη ζωή μου.

Λέξεις που μόλις βγουν από το στόμα μου δεν μπορώ να τις πάρω πάλι  πίσω. Είναι σαν τα φτερά
 που τα παίρνει ο άνεμος και δεν μπορώ μετά να τα μαζέψω.

Κάνω σήμερα μια συνειδητή συμφωνία με τον εαυτό μου:
Να είμαι υπεύθυνη για τις λέξεις που σκέφτομαι, που λέω, που χρησιμοποιώ
για να επικοινωνήσω  .
Μένοντας σταθερή στη συμφωνία αυτή θα αρχίσω να βλέπω αλλαγές που θα
συμβαίνουν  στη ζωή μου, αλλαγές που έχουν να κάνουν πρώτα με τον εαυτό μου
και μετά με τους  ανθρώπους γύρω μου , ειδικά με αυτούς που αγαπώ.

Ελένη  Παπακωνσταντίνου

4 Δεκεμβρίου 2010

Αυτογνωσία

Η  ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ <ΕΥ ΖΗΝ> ΧΟΡΕΥΟΥΝ TANGO                                             

Νοιώθεις πίεση, καταπίεση;  Βιώνεις ενδοοικογενειακή βία;
 Έχεις αυξημένες  οικογενειακές, επαγγελματικές και κοινωνικές υποχρεώσεις που σε ταλαιπωρούν;
 Η μοναξιά σε βαραίνει; Η σύγχρονη κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα  σε κουράζει;
Θέλεις Αγάπη,  Ευτυχία,  Γαλήνη,  Δημιουργικότητα;   Θέλεις να είσαι καλά;
Σκέφτεσαι <πώς όμως;>   Λίγοι πραγματοποιούν αυτούς τους στόχους.  Γιατί;

 Επειδή έχουν αυτογνωσία.  Το  γνωστό <Γνώθι σ’αυτόν> από την αρχαιότητα.  Αυτό σημαίνει ότι γνωρίζεις τον εαυτό σου, πώς σκέφτεσαι, πώς αισθάνεσαι και γιατί;
  Όταν δεν έχεις αυτογνωσία, το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο μέσα στην καρδιά σου έχεις εσωτερικές  συγκρούσεις που σε οδηγούν σε εξωτερικές συγκρούσεις…….

 Η Αυτογνωσία είναι το κλειδί στην πόρτα της καρδιάς μας και το ευθύ μονοπάτι στις καρδιές των άλλων…..
 Για να βάλεις  στόχους, οργάνωση στις σκέψεις και τα συναισθήματά σου, βάλε την καρδιά στο μυαλό σου, βίωσε με την καρδιά σου, έχε Πίστη, ζήσε με την ψυχή σου, μάθε ποιος είσαι, τι θέλεις, που πας κι αν αυτό που ζεις είναι επιλογή σου.
Εκφράσου μέσα από την Τέχνη γιατί είναι πάντα θεραπευτική, βάδισε αυτό τον δρόμο…

Μη σταματάς να αγαπάς, να πιστεύεις, να ταξιδεύεις κυριολεκτικά και μεταφορικά, να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις, να στροβιλίζεσαι στην πίστα της ζωής σου χορεύοντας tango….. Όταν γνωρίσεις τον εαυτό σου θα έλθουν η αυτοπαραδοχή, η επίλυση των φοβιών, η συγχώρεση, η κατανόηση, η αγάπη προς όλους, το <Ευ  Ζην>………

Μη ξεχνάς ότι τα κατάλληλα βιβλία, οι ειδικοί, οι κατάλληλοι άνθρωποι, οι εμπειρίες, η εικαστική Τέχνη και όλες οι μορφές Τέχνης, θα σε βοηθήσουν να αυτοεκφραστείς, να ανακαλύψεις τον βαθύτερο εαυτό σου, να βρίσκεσαι στο κέντρο της καρδιάς σου, αποκτώντας συναισθηματική αρμονία που είναι η βάση για αρμονικές σχέσεις….

ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ…..ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ…..ΨΑΞΕ  ΓΥΡΩ ΣΟΥ……ΚΑΠΟΙΟΙ ΧΟΡΕΥΟΥΝ TANGO…………….    

Ελένη Ζηλεμένου

1 Δεκεμβρίου 2010

Μάθε να λες ΟΧΙ

Πόσες φορές δε θέλουμε να πούμε ΟΧΙ και διστάζουμε;

Βρισκόμαστε έτσι να κάνουμε πράγματα που δε μας αρέσουν, να αμελούμε τις πραγματικές μας ανάγκες, να χάνουμε χρόνο  περιμένοντας φίλους και συγγενείς που διαρκώς μας στήνουν», σερνόμαστε σε ασχολίες ή συζητήσεις βαρετές και τρέχουμε μετά να προλάβουμε όσα έχουμε αφήσει πίσω, και ο κατάλογος μπορεί να γίνει πολύ μακρύς…
Τελικά  περιμένουμε από τους άλλους να ανακαλύψουν και να φροντίσουν τις ανάγκες μας, να ανταποδώσουν ή να υποχωρήσουν  όπως κάναμε και εμείς γι ΄ αυτούς, υπονομεύοντας έτσι την ανεξαρτησία μας, δημιουργώντας σχέσεις εξάρτησης και ενισχύοντας το αίσθημα ανικανοποίητου.
Τι φοβόμαστε; Μήπως μας απορρίψουν; Μήπως δεν είμαστε πλέον αρεστοί; Ή δε μάθαμε να αρνούμαστε κάτι χωρίς να τσακωθούμε ή να διακόψουμε τις σχέσεις μας;

Θυμήσου: Δε χρειάζεται να είσαι πάντα το καλό παιδί. Δε χρειάζεται καν να δικαιολογείσαι. Δε χρειάζεται να τσακωθείς. Μπορείς πολύ απλά να πεις: 
  •  «Αυτό δε μου αρέσει, δε θέλω να το κάνω. Λυπάμαι!».
  •  «Ξέρω ότι νοιάζεσαι για μένα, αλλά έχω πάρει την απόφασή μου. Δε θέλω να γίνω  δικηγόρος. Θα ασχοληθώ με  τη διαφήμιση». 
  •  «Σ’ ευχαριστώ για την πρόσκληση αλλά θέλω να περάσω μια ήσυχη βραδιά. Δε θα είμαι καλή παρέα έτσι κι’ αλλιώς!». 
  • «Ευχαριστώ πολύ που με εμπιστεύεσαι αλλά σήμερα προτιμώ να διαβάσω το βιβλίο μου. Δε θα είμαι καλή babysitter  για το παιδί».
  • «Δε θα πιω άλλο. Αρκετά. Θα ξυπνήσω νωρίς το πρωί».
  • «Χρειάζομαι χρόνο για τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να το αναλάβω. Ευχαριστώ».
  • «Δε θα οδηγήσω απόψε. Θα αφήσω το αυτοκίνητο και θα πάρουμε ταξί».
  •  «Σε περιμένω ήδη μισή ώρα και δε θέλω να χάσω την παράσταση. Λυπάμαι! Θα μπω και θα συναντηθούμε στο διάλλειμα».
  • «Όταν είμαι έτοιμος-η, θα το συζητήσω. Ειλικρινά σ ΄ευχαριστώ για το ενδιαφέρον».
  • «Δεν έχουμε προφυλακτικό? Αγκαλίτσες  λοιπόν σήμερα… και αύριο τρελίτσες!»

Πες το με σταθερότητα, με αυτοκυριαρχία, με ηρεμία, με ευγένεια!
Χωρίς να ζητάς συγνώμη! Απλά πες το!

Πες το με το σώμα σου, με το ύφος σου, με όλους τους τρόπους που διαθέτεις εκτός από τα λόγια.
Αυτός θα είναι ο τελευταίος τρόπος που θα χρησιμοποιήσεις!
Δώσε αξία στο ΝΑΙ σου!

Ελένη Καψή