Έχω φίλο στο FACEBOOK

Ανακοίνωση στο μετρό χθες το πρωί:

Εξαφανίστηκε κορίτσι 13 χρονών από τα Σπάτα, φοράει ρούχα  κλπ, κλπ, παρακαλούμε όποιος γνωρίζει κάτι να ειδοποιήσει  την αστυνομία κλπ κλπ.

Και ευτυχώς η αστυνομία έχει τώρα τη δυνατότητα να εντοπίζει τα κινητά τηλέφωνα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα βρήκαν τα ίχνη του κοριτσιού. Από τα Σπάτα έφτασε στην Καβάλα. Φοβερό! Να συναντήσει αυτόν που γνώρισε στο FACEBOOK, φοβερό! Να θεωρεί φίλο της κάποιον που γνωρίζει μέσα στον υπολογιστή, φοβερό! Να έχουν  τα παιδιά μας  φίλους άγνωστα άτομα, που ποτέ δεν συνάντησαν, ποτέ δεν είδαν από κοντά, ποτέ δεν  άγγιξαν το ένα το άλλο, ποτέ δεν έπαιξαν μαζί.

13^ων χρονών  παιδί   να έχει  σελίδα στο FACEBOOK;

 Μήπως σαν γονείς θα πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε και να δίνουμε περισσότερη προσοχή στο μεγάλωμα των παιδιών; Ποιος έχει την ευθύνη ενός παιδιού μέχρι να ενηλικιωθεί; Μήπως την έχουν οι γονείς και το έχουν ξεχάσει; Μήπως τους βολεύει να μην ασχολούνται με την φροντίδα και το μεγάλωμα των παιδιών, που είναι 24^η υπόθεση;

Μήπως τους βολεύει να είναι το παιδί μπροστά από έναν υπολογιστή και να μην τους ζαλίζει με ερωτήσεις και αντιρρήσεις και μαλώματα; Μήπως είναι δύσκολο να ασχοληθούμε με τα παιδιά γιατί τώρα έχω δουλειά και δεν προλαβαίνω, γιατί όλο ερωτήσεις είναι και που να κάθεσαι και να μιλάς τόση ώρα και να εξηγείς, γιατί τα παιδιά όλο αντιρρήσεις είναι, ας του πάρω λοιπόν το κινητό που μου ζητάει, ας του πάρω τον υπολογιστή να μη με ζαλίζει όλη την ώρα.

Είναι μεγάλη ευθύνη να φέρεις στον κόσμο και να μεγαλώσεις ένα παιδί. Όταν όμως το αποφασίσεις θα πρέπει να είσαι ο γονιός που χρειάζεται. Ο γονιός που θα είσαι δίπλα να το ακούσεις, να αφουγκραστείς τις αγωνίες του, να ακούσεις τα όνειρά του, να το στηρίξεις στα δύσκολα, να φροντίσεις να έχει καλή υγεία, σωματική και ψυχική, να  είσαι κοντά στη χαρά αλλά και στη λύπη, να είσαι εκεί όταν σε χρειάζεται. Όταν μεγαλώνει, όταν έχει απορίες, όταν δεν έχει φίλους γιατί στο σχολείο το κοροϊδεύουν, γιατί μεγαλώνει και δεν γνωρίζει το νέο του σώμα, γιατί  τώρα χτίζει τον εαυτό και θέλει να είσαι εκεί όταν σε χρειάζεται, γιατί θέλει να το επαινείς αλλά να του βάζεις και όρια, γιατί δεν γνωρίζει τον εαυτό του και σε θέλει για καθρέφτη του.

Είναι κρίμα νεαρά παιδιά , τα παιδιά μας ,να μην έχουν ανθρώπους δίπλα τους και να ψάχνουν φανταστικούς ανθρώπους μέσα στο  INTERNET για να έχουν φίλους και παρέα.

Ελένη Παπακωνσταντίνου

αρρώστια

Κανείς δεν μπορεί να θεραπευτεί εάν δεν καταλάβει ποιο σκοπό φαίνεται να εξυπηρετεί η αρρώστια.

Γιατί τότε κατανοεί ότι  ο σκοπός της αρρώστιας δεν έχει κανένα νόημα.

Αφού είναι αναίτια και δεν έχει καμία ουσιώδη πρόθεση, δεν μπορεί να υπάρχει καθόλου.

Όταν αυτό γίνει αντιληπτό, η θεραπεία έρχεται αυτόματα. Διαλύει αυτή την ανούσια ψευδαίσθηση με τον ίδιο τρόπο που μετακινεί τα πάντα προς την αλήθεια και απλώς τα αφήνει εκεί ν΄αφανιστούν.

Η αρρώστια δεν είναι κάτι τυχαίο.

Όπως όλες οι άμυνες, έτσι και αυτή είναι μια παρανοική επινόηση για αυταπάτη. Και, όπως όλα τα άλλα, ο σκοπός της είναι να κρύψει την πραγματικότητα, να της επιτεθεί, να την αλλάξει, να την καταστήσει άτοπη, να την παραμορφώσει, να τη διαστρεβλώσει ή να τη μειώσει μετατρέποντάς την σε μια μικρή στοίβα ασύνδετων κομματιών.

Ο σκοπός κάθε άμυνας είναι να  εμποδίσει την αλήθεια να είναι πλήρης. Έτσι κάθε μέρος της φαίνεται σαν να είναι αυτοτελές.

Οι άμυνες δεν στερούνται σκοπιμότητας, ούτε φτιάχνονται χωρίς επίγνωση. Είναι μυστικά, μαγικά ραβδιά, τα οποία κινείς όταν η αλήθεια φαίνεται ν’ απειλεί αυτά που θέλεις να πιστεύεις.
Από το βιβλίο
ΜΑΘΗΜΑΤΑ  ΘΑΥΜΑΤΩΝ