31 Μαΐου 2011

Αυτογνωσία

Ζήτησε ένας άνδρας. Μίλησέ μας για την Αυτογνωσία.
Πήρε τούτη την απόκριση.
Σιωπηλά γνωρίζουν οι καρδιές σας τα μυστικά της μέρας και της νύχτας.
Μα διψασμένα είναι τ' αυτιά σας για τον ήχο της γνώσης
 που' ρχεται απ' την καρδιά.
Με λέξεις θέλετε να ξέρετε, όσα παντοτινά γνωρίζατε στη σκέψη.
Θέλετε με τα δάχτυλα ν' αγγίξτε το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Έτσι πρέπει να γίνει.
 Η κρυμμένη πηγή της ψυχής οφείλει ν' αναβλύσει και το
νερό της να κυλήσει τραγουδιστά στη θάλασσα.
Και ο θησαυρός των άπειρων βαθών σας, μπρος στα μάτια σας
πρέπει ν' αποκαλυφθεί.
Μα μη θελήσετε να ζυγιάσετε τον άγνωστό σας θησαυρό.
Μήτε με ράβδο ή σκοινί να ψάξετε της γνώσης σας τα βάθη.
Γιατί θάλασσα απέραντη κι απροσμέτρητη είν' ο εαυτός.
Μη λέτε, *Ανακάλυψα την αλήθεια*, αλλά καλύτερα,
*Μιαν αλήθεια ανακάλυψα*.
Μη λέτε, * Ανακάλυψα το μονοπάτι της ψυχής*.
Πείτε καλύτερα, * Αντάμωσα  την ψυχή να βαδίζει στο μονοπάτι μου*.
Γιατί η ψυχή βαδίζει σ' όλα τα μονοπάτια.
Δε βαδίζει σε μια γραμμή η ψυχή, μήτε σαν καλαμιά φυτρώνει.
Λωτός με πέταλα αναρίθμητα ξεδιπλώνεται η ψυχή.

Καλίλ Γκιμπράν* Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ *

11 Μαΐου 2011

Γονείς και άγχος των Πανελληνίων εξετάσεων

Για μια ακόμη χρονιά έφθασαν οι ημέρες των Πανελληνίων εξετάσεων και όπως γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν ζήσει από κοντά αυτή τη διαδικασία, είτε ως εξεταζόμενοι είτε ως γονείς ή εκπαιδευτικοί, κορυφώνεται και το άγχος.  
Το άγχος, που σε μικρές δόσεις βέβαια και μέχρι ένα σημείο, μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε μια καινούργια ή μια επείγουσα κατάσταση. Όλο μας  το είναι κινητοποιείται για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα. Αυτό σημαίνει ότι ανεβαίνουν οι παλμοί της καρδιάς, εκκρίνεται αδρεναλίνη στο αίμα και ψυχικά βρισκόμαστε σε ετοιμότητα να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να πετύχουμε το στόχο μας.
Το πρόβλημα υπάρχει από τη στιγμή που δε μπορούμε να το ελέγξουμε με αποτέλεσμα να :
Mας ακινητοποιεί
Mας καταβάλλει σωματικά, ψυχικά και νοητικά και τελικά
Aποδίδουμε λιγότερο από τις πραγματικές μας ικανότητες και γνώσεις.

Εμείς λοιπόν σαν γονείς ας αναρωτηθούμε αν θέλουμε να το επιτείνουμε στα παιδιά μας και τι μπορούμε ίσως να κάνουμε για να βοηθήσουμε.
Αυτό που μπορούμε και θα τολμούσα να πω « πρέπει» να κάνουμε σαν γονείς ακόμη αυτές τις μέρες είναι :
Να είμαστε διακριτικά παρόντες στο σπίτι
Να είμαστε και να δείχνουμε διαθέσιμοι για οποιαδήποτε  βοήθεια
Να φτιάξουμε σπιτικό, νόστιμο φαγάκι που να αρέσει στα παιδιά
Να είμαστε και να δείχνουμε  ήρεμοι, και κυρίως
Να πούμε στα παιδιά μας:
      v  Σε  αγαπάμε γιατί υπάρχεις στη ζωή μας, γι ΄αυτό που είσαι και όχι γι ΄αυτό που θα γράψεις
v  Έχουμε ζήσει την προετοιμασία σου, είσαι έξυπνος/ η, όλα θα πάνε καλά!
v  Το άγχος είναι φυσιολογικό, αλλά μόλις ηρεμήσεις θα αποκτήσεις τον έλεγχο , θα συγκεντρωθείς και θα δεις ότι θυμάσαι όλα όσα έχεις μάθει
v  Ακόμη και σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά, υπάρχουν εναλλακτικές, θα τις εξετάσουμε όλες
v  Σημασία έχει τώρα να παραμείνεις ήρεμος για να αποδώσεις όσα ξέρεις
v Δεν υπάρχει αποτυχία! Υπάρχει μόνο ένας δρόμος που μας φέρνει πιο κοντά στο στόχο!
v  Αξίζεις! Μπορείς!

Καλή επιτυχία σε όλους!

Ελένη Καψή

5 Μαΐου 2011

αιτία και αποτέλεσμα

Οι σκέψεις που κάνω κάθε στιγμή και οι πεποιθήσεις μου, συνειδητές ή υποσυνείδητες, είναι  η αιτία και το αποτέλεσμα είναι οι άνθρωποι ,οι καταστάσεις  και τα γεγονότα που έλκω στη ζωή μου.
Η σκέψη είναι ενέργεια και έχει μέσα της δύναμη.
Κάνω μια σκέψη θετική, κάνω πολλές σκέψεις θετικές, δημιουργώ για τον εαυτό μου θετική ενέργεια και το  αποτέλεσμα είναι η ζωή μου να είναι όμορφη, χαρούμενη, αρμονική,να έχω αφθονία, ευημερία, να έλκω  θετικούς ανθρώπους.
Έχω σκέψεις και πεποιθήσεις αρνητικές όπως «δεν μπορώ», «δεν αξίζω», «δεν θα τα καταφέρω»,
«πάντα έτσι γίνεται», σκέψεις και πεποιθήσεις που  έχουν μέσα τους θυμό, ζήλεια, φθόνο, θλίψη, ανησυχία, έλλειψη, απογοήτευση.
Το αποτέλεσμα που φέρνω, αν και τις περισσότερες φορές δεν θέλω να το παραδεχτώ, ρίχνω την ευθύνη στους  άλλους «οι άλλοι φταίνε γι αυτό που μου συμβαίνει»,  είναι να έλκω ανθρώπους και γεγονότα στη ζωή μου που να βεβαιώνουν αυτό ακριβώς που είμαι. Είναι φυσικό αποτέλεσμα. Είναι ο νόμος της έλξης.
Δεν μπορεί να συμβαίνει σε όλη τη φύση και εμείς να το αρνούμαστε επειδή δεν μας βολεύει ή δεν μας συμφέρει να το παραδεχτούμε, δεν θέλουμε να έχουμε την ευθύνη του εαυτού μας.
Σπέρνω ένα μικρό σπόρο ντοματιάς σε μια όμορφη γλάστρα. Κάθε μέρα τον ποτίζω και βλέπω σε λίγες μέρες να μεγαλώνει  ένα μικρό φυτό που αργότερα θα γίνει η ντοματιά με τις όμορφες και πεντανόστιμες ντομάτες της. Περιμένει κανείς, ή είναι φυσικό, από ένα σπόρο ντοματιάς να φυτρώσει πιπεριά; Όχι βέβαια. Δεν είναι καθόλου σωστό, δεν είναι καθόλου φυσικό. Ο  σπόρος περιέχει μέσα του  την αιτία και το αποτέλεσμα. Δεν μπορεί να λέω ότι  «δεν αξίζω», «δεν μπορώ», «δεν θα τα καταφέρω», να κατηγορώ και να κριτικάρω όλη μέρα τον εαυτό μου και να περιμένω η ζωή μου να είναι όμορφη και αρμονική. Θα έλκω συνεχώς γεγονότα, καταστάσεις και ανθρώπους που θα μου επιβεβαιώνουν αυτή μου την πεποίθηση έως ότου μάθω πώς να σκέφτομαι και να πράττω θετικά.
Και τι μπορώ να κάνω για να το αλλάξω;
Επειδή η περισσότερη δουλειά γίνεται υποσυνείδητα, αρχίζουμε συνειδητά τώρα πια να παρατηρούμε τις σκέψεις μας και τον εσωτερικό μας διάλογο. Εκεί βρίσκεται η  αιτία,το κλειδί και η λύση.  Παρατηρώ τον εσωτερικό μου διάλογο και τις σκέψεις που κάνω και συγχρόνως παρατηρώ και τη ζωή μου. Γίνομαι παρατηρητής του εαυτού για λίγο καιρό για να βρω την  αιτία. Και συγχρόνως δημιουργώ συνειδητά καινούργια δεδομένα στον νου, αυτά που θέλω να έλξω. Οι σκέψεις μου, οι λέξεις που χρησιμοποιώ  σε εσωτερικό και εξωτερικό διάλογο, θα πρέπει τώρα να είναι θετικές. Η λέξη κλειδί εδώ είναι «συνειδητά».
Να δημιουργήσω  νέες πεποιθήσεις και νέες συνήθειες που θα με βοηθήσουν να έχω τη ζωή που θέλω να έχω. Τη ζωή που μπορώ και αξίζω να έχω.

Ελένη Παπακωνσταντίνου

2 Μαΐου 2011

αυτοεκτίμηση

Είμαι εγώ.
Σ’ όλο τον κόσμο δεν υπάρχει κανένας άλλος ακριβώς σαν κι εμένα. Υπάρχουν άνθρωποι που μου μοιάζουν σε μερικά σημεία, αλλά κανένας δεν είναι ολότελα όμοιος με μένα. Επομένως, ότι προέρχεται από μένα είναι απόλυτα δικό μου, γιατί εγώ μόνος μου το διάλεξα.
Μου ανήκει ότι έχω: το σώμα μου και όλα όσα κάνει, το μυαλό μου με τις ιδέες του και τις σκέψεις του, τα μάτια μου και οι εικόνες όσων βλέπουν, τα συναισθήματά μου, όποια κι αν είναι αυτά: θυμός, χαρά, αποκαρδίωση, αγάπη, απογοήτευση, ενθουσιασμός. Το στόμα μου και τα λόγια που ξεστομίζω: ευγενικά, γλυκά ή σκληρά, σωστά ή λαθεμένα. Η φωνή μου δυνατή ή σιγανή και όλες μου οι πράξεις, άσχετα αν κατευθύνονται προς εμένα ή προς τους άλλους.
Δικές μου είναι όλες οι φαντασιώσεις, τα όνειρά μου, οι ελπίδες μου, οι φόβοι μου.
Δικοί μου οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες μου και όλες μου οι αποτυχίες και τα λάθη μου.
Επειδή σε μένα ανήκει όλος ο εαυτός μου, μπορώ να γνωριστώ βαθιά, στενά μαζί του. Έτσι μπορώ να τον αγαπώ και να’ μαι φίλος μαζί του, με όλες τις πλευρές του. Μπορώ λοιπόν να βάλω όλον τον εαυτό μου να δουλέψει για το συμφέρον μου. Μερικές πλευρές του εαυτού μου με βάζουν σε απορία, το ξέρω, και άλλες μου είναι τελείως άγνωστες. Όσο όμως διατηρώ φιλικές σχέσεις μαζί του και τον αγαπάω, μπορώ με θάρρος και ελπίδα να αναζητώ λύσεις για τα αινίγματα και τρόπους για να ανακαλύψω πιο πολλά πράγματα για μένα.
Όπως κι αν μοιάζω κι αν φαίνομαι, ότι λέω και κάνω, ότι σκέφτομαι και αισθάνομαι σε οποιαδήποτε στιγμή, όλα αυτά είμαι εγώ. Κι αυτό είναι κάτι αυθεντικό και δείχνει πού βρίσκομαι εκείνη τη στιγμή.
Όταν αργότερα εξετάσω πώς έμοιαζα και πώς φαινόμουν, τι έκανα και τι είπα, τι σκέφτηκα και πώς αισθάνθηκα, κάποια σημεία μπορεί να είναι ακατάλληλα. Μπορώ να τα πετάξω τα ακατάλληλα και να κρατήσω όσα αποδείχτηκαν κατάλληλα και να βρω κάτι καινούριο για να αντικαταστήσω ότι πέταξα.
Βλέπω, ακούω, αισθάνομαι, σκέπτομαι, λέω και πράττω. Έχω τα εργαλεία  που χρειάζομαι για να επιζήσω, να’ μαι  κοντά με τους άλλους, να’ μαι  παραγωγικός, να καταλαβαίνω και να βάζω σε τάξη  μες στο νου μου το πλήθος των ανθρώπων και των πραγμάτων έξω από μένα.
Είμαι κύριος του εαυτού μου και επομένως μπορώ να τον οργανώσω.
Είμαι εγώ και είμαι πολύ εντάξει.

Από το βιβλίο  της Βιρτζίνια Σατίρ
 - Πλάθοντας Ανθρώπους -