29 Μαρτίου 2016

με άλλη διάθεση

Ξυπνάω το πρωί 
με τόση κακή διάθεση που δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι. Τι νύχτα κι αυτή. Μάτι δεν έκλεισα. Τώρα ποιος σηκώνετε, ποιος πάει στη δουλειά, ουφ  πια βαρέθηκα . Να τα παρατήσω μου’ ρχετε και να  μην πάω πουθενά. Αλλά δεν φταίει κανένας άλλος εγώ η χαζή φταίω που ενώ δεν άξιζε, εκεί συνέχιζα σαν τον βλάκα…. Πονάει και το πόδι μου μ’ αυτά τα παλιοπάπουτσα που πήγα και αγόρασα και έδωσα ένα σωρό λεφτά.
 Πώς θα βγει και σήμερα η μέρα. Άντε να δούμε γιατί τον τελευταίο καιρό σ’αυτήν  την παλιοδιάθεση είμαι. Έχω παχύνει κιόλας και δεν με χωράει το παντελόνι. Τρώω  τρώω  και σταματημό δεν έχω.  Να δούμε που θα φτάσω να μη με χωράει η πόρτα.
Κοιτάζω έξω από το παράθυρο, τι μουντάδα είναι αυτή, πώς να έχεις κέφι να βγεις από το σπίτι. Ένα καλό δεν μπορεί να μου συμβεί και μένα.
Περπατάω στο δρόμο για να πάω να πάρω το λεωφορείο , έχω αργήσει  ήδη δέκα λεπτά και μόλις φτάνω στη στάση, το λεωφορείο φεύγει. Όχι θεέ μου όλη μέρα σήμερα θα πάει έτσι στραβά.
Ξυπνάω το πρωί
 και τεντώνομαι  νωχελικά  βγάζοντας το ένα πόδι έξω από τα σκεπάσματα. Καλημέρα, λέω στον εαυτό μου. Ξύπνα κορίτσι μου. Μια όμορφη μέρα σε περιμένει να την ζήσεις. Κατεβαίνω από το κρεβάτι ευχαριστώντας το σύμπαν για όλα τα καλά που έχω. Που μπορώ και βλέπω, που ακούω, που μπορώ να περπατάω, που υπάρχουν άνθρωποι γύρω μου που τους αγαπώ και με αγαπούν.
Ανοίγω το ραδιόφωνο και σιγοτραγουδώ καθώς ντύνομαι. Φέρνω στο νου τις δουλειές που έχω να κάνω και χαίρομαι που είμαι γερή και μπορώ να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις μου.
Βγαίνω από το σπίτι. Εκείνη την ώρα πηγαίνουν στο σχολείο τα παιδιά της γειτονιάς. Φωνές γελάκια  και νυσταγμένες  φατσούλες  χρωματίζουν τη μέρα μου ευχάριστα. Οι νεραντζιές και οι λεμονιές είναι φορτωμένα καρπό. Τι ωραία χρώματα που έχει ο χειμώνας. Ο κοκκινολαίμης και η σουσουράδα συμπληρώνουν την εικόνα. Πηγαίνω να πάρω το λεωφορείο. Είμαι χαρούμενη, είμαι ευτυχισμένη που υπάρχω. Είμαι ευτυχισμένη που ζω.
Ελένη Παπακωνσταντίνου

8 Μαρτίου 2016

άνοιξη



Άνοιξη. Η πιο όμορφη εποχή. Με τη γη να ξαναζωντανεύει. Τα λουλούδια να ανθίζουν.
Πανέμορφα. Χαρά Θεού. Ο κήπος στο εξοχικό να μοσχομυρίζει.
Χρειάστηκε βέβαια δυο σαββατοκύριακα να καθαρίσουμε, να σκαλίσουμε, να ξεβοτανίσουμε.
Όταν πήγαμε το προηγούμενο  σαββατοκύριακο δεν ξέραμε από πού να αρχίσουμε.
Λουλούδια, αγριόχορτα, και ζιζάνια όλα ένα. Απελπιστήκαμε.  Η δουλειά μας φαινόταν βουνό.
Μετά σιγά- σιγά  χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα εργαλεία , με αγάπη και υπομονή
αρχίσαμε να ξεριζώνουμε τα παράσιτα, να σκαλίζουμε και να ποτίζουμε την τριανταφυλλιά,
το αγιόκλημα, την πασχαλιά.
Βγάλαμε τα αγριόχορτα  που φύτρωσαν γύρω από  τις ελιές, από την αμυγδαλιά από την αχλαδιά. Κάναμε πραγματικά πολύ καλή δουλειά. Εκεί που δυσκολευτήκαμε πραγματικά ήτανε να μπορέσουμε να περιορίσουμε τον κισσό. Ο κισσός είναι ωραίο φυτό για φράχτης, απλώνεται όμως όπου μπορεί και σκαρφαλώνει σε όποιο δέντρο βρίσκεται δίπλα του.
Έχει τόση δύναμη μέσα του που νομίζεις πως θέλει να κυριαρχήσει σε όλον τον κήπο.
Καθώς καθάριζα  θυμήθηκα το μικρό πρίγκιπα του Αντουάν Εξυπερύ που γράφει
για τα μπαο μπάμπ.
 ‘’Τα μπαομπάμπ ανήκουν στα κακά φυτά. Αν ασχοληθείς  μαζί τους  πολύ αργά , δεν μπορείς ποτέ να τα ξεριζώσεις και να απαλλαγείς απ’ αυτά. Είναι ζήτημα
πειθαρχίας λέει ο μικρός πρίγκιπας. Όταν τελειώσει κανείς την πρωινή του τουαλέτα, πρέπει να κάνει με επιμέλεια την  τουαλέτα του πλανήτη. Πρέπει να μην παραλείπει να ξεριζώνει τακτικά τα μπαομπάμπ, από τη στιγμή που θα τα ξεχωρίσει από τις τριανταφυλλιές, με τις οποίες μοιάζουν πάρα πολύ, όταν είναι πολύ μικρά. Είναι μια εργασία πολύ βαρετή, μα εύκολη.’’
Πόσα μπαομπάμπ έχουμε μέσα στο μυαλό μας, μέσα στη ζωή μας που μας χαλάνε την
καθημερινότητα και τη ζωή μας ολόκληρη;
Πόσο πειθαρχημένοι είμαστε για να μπορούμε να καθαρίζουμε σε καθημερινή βάση ότι αρνητικό  έρχεται στη ζωή μας;
Εάν με μεγάλη επιμέλεια καθαρίζω τον κήπο και το σπίτι για να καλοδεχτώ  την άνοιξη, πόση καθαριότητα χρειάζεται να κάνω μέσα μου, για να απαλλαγώ από τις αρνητικές σκέψεις και συμπεριφορές;
Είναι καιρός , πιστεύω, να αρχίσουμε να αγαπάμε και να προσέχουμε τον εσωτερικό μας κήπο που είναι ο εαυτός μας. Ό,τι ακριβό  και πολύτιμο έχουμε.
Καλή άνοιξη.