29 Ιανουαρίου 2016

Πώς θα γίνετε ευτυχισμένοι με μόλις 15 λεπτά την ημέρα

Αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο φτάνει να γκουγκλάρετε το όνομα Μάθιου Ρίκαρντ και θα τον βρείτε.
Ο 69χρονος Θιβετιανός βουδιστής μοναχός γεννημένος στη Γαλλία είναι και επίσημα ο «πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου».

Ο ίδιος θεωρεί τον τίτλο λίγο υπερβολικό ωστόσο μοιράζεται με τους αναγνώστες του Business Insider το μυστικό της δικής του ευτυχίας.


Σύμφωνα με τον διάσημο νευροεπιστήμονα του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν, Ρίτσαρντ Ντέιβιντσον ο Μάθιου Ρίκαρντ συμμετείχε σε ένα πείραμα που διήρκεσε 12 χρόνια. Ο Ντέιβιντσον τοποθέτησε στο κεφάλι του Μάθιου 256 αισθητήρες και κατέγραψε ότι όταν ο μοναχός βρισκόταν σε κατάσταση διαλογισμού και ένιωθε συμπόνια ο εγκέφαλος του ήταν ασυνήθιστα φωτεινός.

Οι εγκεφαλογράφημα έδειξε πως όταν ο Μάθιου διαλογιζόταν ο εγκέφαλος του παρήγαγε κύματα γάμμα. Πρόκειται για κύματα που συνδέονται με τη συνείδηση, την προσοχή, τη μνήμη και τη μάθηση και «που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν αναφερθεί σε βιβλιογραφία της νευροεπιστήμης», δήλωσε Ντέιβιντσον. Οι σαρώσεις έδειξαν επίσης υπερβολική δραστηριότητα στον αριστερό προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου σε σύγκριση με τον δεξιό φλοιό, επιτρέποντας του βιώνει ευτυχία και να μειώνει την τάση προς την αρνητικότητα.

Το Business Insider συνάντησε τον Μάθιου Ρίκαρντ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας. Αυτές είναι οι συμβουλές που δίνει για την «αιώνια» ευτυχία:

  • Γίνεται αλτρουιστές και σταματήσετε να σκέφτεσαι μόνο το εγώ σας. Είναι μια κουραστική διαδικασία που οδηγεί στη δυστυχία.
  • Αν θέλετε να ευτυχίσετε γίνεται αγαθοί. Αυτό θα σας κάνει όχι μόνο να αισθανθείτε καλύτερα αλλά και θα επηρεάσει αυτούς που είναι κοντά σας.  
  • Γυμνάστε το μυαλό σας όπως θα κάνατε με το σώμα σας πριν από τον Μαραθώνιο. Υπάρχει η άποψη ότι η καλοσύνη, η προσοχή, η συναισθηματική ισορροπία και η ανθεκτικότητα είναι δεξιότητες που μπορεί κάποιος να μάθει. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν την ευτυχία άρα η ευτυχία είναι κάτι το οποίο μαθαίνεται.
  • Διαλογιστείτε σκεπτόμενοι ωραία πράγματα για 15 λεπτά την ημέρα λέει ο μοναχός. Μη αφήσετε καμία άλλη σκέψη να διακόψει τη ροή των θετικών συναισθημάτων που νιώθετε εκείνη την ώρα. Ήδη μετά από δυο εβδομάδες θα νιώσετε ψυχική ευφορία. Φανταστείτε τι θα νιώθετε όταν το κάνετε για 50 χρόνια όπως ο Ρίκαρντ.

«Αν το μυαλό σας είναι γεμάτο με καλοσύνη, πάθος και αλληλεγγύη ο νους σας θα γίνει υγιής και αυτό θα οδηγήσει σε άνθιση» δήλωσε ο Ρίκαρντ. «Τότε θα είστε σε πολύ καλύτερη ψυχική κατάσταση, το σώμα σας θα είναι πιο υγιές και όλοι γύρω σας θα το αντιληφθούν».

Πηγή:  | iefimerida.gr

14 Ιανουαρίου 2016

η δίεξοδος



Ο κάπτεν Κέρκ  και ο μίστερ Σποκ είχαν παγιδευτεί πίσω από έναν αόρατο αλλά αδιαπέραστο τοίχο. Τον φίλο τους τον δρ Μακόι τον χτυπούσαν αλύπητα μπροστά στα μάτια τους αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε για να τον σώσουν. Ο Κερκ θύμωνε όλο και περισσότερο. «Πρέπει να κάνουμε κάτι»! φώναξε. «Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε να πεθάνει ενώ εμείς καθόμαστε εδώ και κοιτάμε»!
Ο Σποκ, η φωνή της λογικής, μίλησε με σαφήνεια και αποφασιστικότητα: «Ίσως υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε, κάπτεν, αλλά δεν πιστεύω ότι μπορεί να γίνει με τον τρόπο που σκέπτεσαι».
«Με ποιον τρόπο δηλαδή»;
«Αναρωτιέμαι αν αυτός ο τοίχος που μας σταματάει δεν είναι ένα από τα δημιουργήματά σου».
«Τι είναι αυτά που λες, Σποκ;… Ξέχασέ το»!
«Αυτό το πεδίο δύναμης που μας σταματάει μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της άγριας συναισθηματικής ενέργειας που παράγεις. Φαίνεται ότι όσο περισσότερο θυμώνεις τόσο ο τοίχος χοντραίνει. Ίσως αν χαλαρώσεις και δεν υποφέρεις με τον πόνο του δόκτορα, ο τοίχος θα λεπτύνει και θα μπορέσουμε τότε να πάμε να βοηθήσουμε το φίλο μας».
«Εντάξει Σποκ, αξίζει να προσπαθήσουμε. Τι θα κάνω»;
«Απλά βάλε για λίγο στην άκρη τα συναισθήματά σου. Κατάλαβε ότι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε το δόκτορα ανησυχώντας γι αυτόν. Μπες σε μια διαυγή νοητική κατάσταση όπου τα συναισθήματα δε θα σε εξουσιάζουν. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος διαφυγής».
Ο καπετάνιος έκλεισε τα μάτια του και άρχισε να συμμορφώνεται με την πρόταση του Σποκ. Καθώς το έκανε αυτό το πεδίο της δύναμης άρχισε να λεπταίνει και να εξαφανίζεται.
«Δουλεύει, κάπτεν,… σε παρακαλώ συνέχισε», τον ενθάρρυνε ο Σποκ.
Σε λίγα λεπτά ο τοίχος εξαφανίστηκε και το πλήρωμα μπόρεσε να απελευθερώσει το σύντροφό του.

Από την περιπέτεια ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ

10 Ιανουαρίου 2016

Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος


Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος για να φωτίσεις τους σβησμένους ήλιους των άλλων. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.
Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;
Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι …
Να μην αρνιέσαι τη νιότη σου ως τα βαθιά γεράματα, να μάχεσαι σε όλη σου τη ζωή να μετουσιώσεις σε κατάκαρπο δέντρο την εφηβική σου άνθηση, αυτός, θαρρώ, είναι ο δρόμος του ολοκληρωμένου ανθρώπου.
Έχουν να πουν πως άνθρωπος είναι το ζώο που συλλογιέται το θάνατο. Όχι, σου λέω εγώ. Άνθρωπος είναι το ζώο που συλλογιέται την αθανασία.
Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.
Άσφαλτα κατέχει η χωματένια αυτή μήτρα την αξία του κάθε παιδιού της· κι όσο ανώτερη η ψυχή που έπλασε, τόσο και δυσκολότερη της αναθέτει εντολή: να σώσει τον εαυτό του ή τη ράτσα του ή τον κόσμο· από την πρώτη, τη δεύτερη, την τρίτη εντολή που σου αναθέτει διαβαθμίζεται η ψυχή σου.
Άστρα, πουλιά, σπόροι μέσα στο χώμα, όλα υπακούουν. Και μόνο ο άνθρωπος σηκώνει κεφάλι και θέλει να παραβεί το νόμο και να μετατρέψει την υπακοή σε ελευτερία. Γι” αυτό κι απ” όλα τα πλάσματα του Θεού αυτός μονάχα μπορεί κι αμαρταίνει. Τι θα πει αμαρταίνει; χαλνάει την αρμονία.
Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.
Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι …
Δέν διαλέγεις αυτά που πιστεύεις. Αυτά διαλέγουν εσένα.
Πιστεύω στα αναρίθμητα, εφήμερα προσωπεία που πήρε ο Θεός στους αιώνες και ξεκρίνω, πίσω από την άπαυτη ροή του, την απόλυτη ενότητα.
Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα τ’ανθρώπου, να σπας τα σύνορα! Ν” αρνειέσαι οτι θωρούν τα μάτια σου!
Να πεθαίνεις και να λες:
Θάνατος δεν υπάρχει
Ένας δρόμος, ένας μονάχα οδηγάει στο Θεό, ο ανήφορος.
Αν δε δει ο Θεός χέρι ανθρώπου, δε βάζει μήτε κι αυτός το δικό του.
Σκύβω απάνω στο μερμήγκι, θωρώ μέσα στο γυαλιστερό μαύρο μάτι του το πρόσωπο του Θεού.
Θεός είναι η ακατάλυτη δύναμη που μεταμορφώνει την ύλη σε πνέμα. Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του ένα κομμάτι από το θεϊκό αυτό στρόβιλο και γι” αυτό κατορθώνει να μετουσιώνει το ψωμί και το νερό και το κρέας και να το κάνει στοχασμό και πράξη.
Δεν είναι νερό δροσερό ο Θεός, όχι, δεν είναι νερό δροσερό, να το πιεις, να δροσερέψεις. Είναι φωτιά, και πρέπει να περπατάς απάνω της. Κι όχι μονάχα να περπατάς, παρά, κι αυτό “ναι το πιο δύσκολο, παρά και να χορεύεις!
Σίγουρα, ευτύς ως μπορέσεις να χορέψεις, η φωτιά γίνεται νερό δροσάτο, μα ώσπου να φτάσεις ως εκεί τι αγώνας, τι αγωνία, Θεέ μου!

Νίκος Καζαντζάκης
www.o-klooun.com